مطالعه تاثیر آتورواستاتین و لوزارتان بر عملکرد کلیه و میزان بیان فاکتورهای tgf-b و mcp-1به دنبال آسیب های ناشی از ایسکمی-خونرسانی مجدد کلیه در موش صحرایی

ایسکمی کلیه به دلایل زیادی مانند ترومای کلیه، جراحی ، نفروپاتی وگرفتگی شریان کلیه ایجاد شده و باعث آسیب های جبران ناپذیر در کلیه می گردد.در طی ایسکمی کلیه تعداد گسترده ای از سیگنال مخرب همچون رادیکال های آزاد و فاکتور های التهابی افزایش می یابند که سبب آسیب به نفرون های کلیه می گردد. با توجه به یافته های دهه اخیر استفاده از برخی داروها همچون آتورواستاتین ولوزارتان (مهارکننده اختصاصی گیرندهat1) که دارای اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی هستند مطالعه حاضر در نظر داشت تاثیر این داروها بر عملکرد کلیه و برخی فاکتورهای درگیر در آسیب کلیه به دنبال ایسکمی-خونرسانی مجدد کلیه در موش صحرایی را مورد مطالعه قرار دهد. مواد و روش ها: 24 سر موش صحرایی نژاد ویستار در4 گروه به طور تصادفی تقسیم شدند: گروه شاهد جراحی(sham)، گروه کنترل ایسکمی(ir)، گروه ایسکمی درمان با آتورواستاتین(ir+ato) و گروه ایسکمی درمان با لوزارتان(ir+lo). آتورواستاتین (mg/kg 40) و لوزارتان (mg/kg10)یک ساعت قبل از ایسکمی، 24، 48 و 72 ساعت بعد ایسکمی بصورت داخل صفاقی تزریق شد. حیوانات 60 دقیقه در فاز ایسکمی و 72 ساعت در فاز خونرسانی مجدد قرار گرفتند. نمونه های خونی از طریق ورید دمی برای سنجش کراتینین، اوره و اسید اوریک جمع آوری شد. همچنین بیان ژنmcp-1 و tgf-bاز طریق تکنیک rt-pcrو تغییرات آسیب-شناسی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج:میزان اوره، کراتینین و اسید اوریک خون در گروه شاهد و در پایان آزمایش به ترتیب برابر با mg/dl34/48، mg/dl34/0 وmg/dl33/0 بود که مقادیر این پارامتر ها همانند روز اول برای تمامی گروه ها بوده و تفاوت آماری بین آنها مشاهده نشد. در گروه کنترل ایسکمی مقادیر اوره، کراتینین و اسید اوریک خون در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی دار پیدا کرد که میزان آنها به ترتیب برابر با mg/dl47/96، mg/dl 76/2 و mg/dl05/3 بود. دریافت آتورواستاتین توانست میزان این سه پارامتر را به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش دهد که میزان این پارامتر ها به ترتیب برابر با mg/dl 6/54، mg/dl 62/0 و mg/dl 34/1 بود. همچنین لوزارتان میزان کراتینین و اسید اوریک خون را به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد که میزان این پارامتر ها به ترتیب برابر با mg/dl 68/0 و mg/dl 42/1بود. درمان با دو دارو توانست میزان آسیب های بافت شناسی را به همراه بیان ژن های mcp-1 و tgf-bتغییر یافته بود را کاهش دهد. نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد استفاده از دارو های آتورواستاتین و لوزارتان از آسیب های کلیه به دنبال ایسکمی-خونرسانی مجدد جلوگیری کرده و باعث بهبود عمکرد کلیه ایسکمی شده می شود. کلمات کلیدی: ایسکمی-خونرسانی مجدد، آتوروواستاتین، لوزارتان، tgf-?، mcp-1